دیجیتالی کردن پست ؛ نگاهی به آینده
نمی‌دانید در صنعت پست در چند سال آینده چه پیش می‌آید؟ در راستای دیجیتالی کردن پست ، وسایل نقلیه خودران که بسته‌ها را تحویل می‌دهند، ربات‌ها وظایف انبار را انجام می‌دهند، IoT باعث می‌شود عملیات کاهش یابد، از تجزیه و تحلیل داده‌ها برای مدیریت حوادث غیرمترقبه استفاده می‌شود و … به نظر می‌رسد همه این‌ها نوعی آینده‌نگری باشد، اما شرکت‌ها با نزدیک کردن این مفاهیم به واقعیت محدودیت‌هایی را اعمال می‌کنند.
افزایش تجارت الکترونیکی و تقاضای فزاینده برای آن، رشد چشمگیری را در صنعت پست و بسته‌بندی ایجاد می‌کند. تلاش برای حفظ جایگاه در بازار ضمن سازگار شدن با رفتارهای مصرف کننده، ممکن است طاقت فرسا باشد. اما شرکت‌ها یک مجموعه ابزاری قدرتمند مثل فناوری‌های دیجیتال در اختیار دارند. روشی که شرکت‌های پست و بسته‌بندی از هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، ربات‌ها و سایر نوآوری‌ها استفاده می‌کنند، ارتباط آن‌ها را در آینده تعیین می‌کند.
عمده فعالان صنعت فهمیده‌اند که فناوری دیجیتال یک فرصت است و نه یک تهدید. پیش‌بینی می‌شود سازمان‌های پست و بسته‌بندی در صورت استفاده از فناوری‌های پیشرفته دیجیتال، می‌توانند به طور متوسط بیش از 500 میلیون دلار ارزش سالانه ایجاد کنند.
از زمان گسترش اینترنت، قطعاً زنجیره‌های تأمین یکی از ذینفعان اصلی پیشرفت دیجیتال بوده‌اند و به نظر می‌رسد که زمان مناسبی برای شرکت‌ها برای ادغام نوآوری‌های جدید فراهم آمده است.
هنگام بررسی مولفه‌های اصلی کسب و کار و در نظر گرفتن مدل‌های جدید، شرکت‌ها اغلب بیش از حد در مورد مقرون به صرفه بودن و تأثیرات احتمالی آن بر نیروی کار انسانی احتیاط می‌کنند. با توجه به اینکه فرآیندهای لجستیکی از طریق فناوری پیشرفت کرده‌اند، اپراتورهای پست و بسته‌بندی ابزارهای متنوعی برای حل مهم‌ترین مسائل خود دارند در حالی که درآمد خود را افزایش می‌دهند و یک محیط کار بهتر برای مردم ایجاد می‌کنند.
در اینجا نوآوری‌های لجستیکی ارائه شده است که به شرکت‌های پست و بسته‌بندی امکان می‌دهد کارهای روزمره خود را بهینه کرده و با روشی سریع‌تر، شفاف‌تر و کارآمدتر با دنیا ارتباط برقرار کند.
هوش مصنوعی یک امر ضروری است
هوش مصنوعی (AI) قلب دیجیتالی شدن است. AI راه حل‌های هوشمندانه‌ای برای مشکلات پیچیده ارائه می‌دهد. یکی از نکات قابل توجه در هوش مصنوعی این است که شرکت‌ها را قادر می‌سازد تا با جزئیات فوق العاده وارد هر فرآیند کاری شوند. در نتیجه، خطاهای انسانی به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد، زیرا بسیاری از مسئولیت‌ها خودکار می‌شوند. راه‌حل‌های خودپایدار مانند chatbots و دستیارهای مجازی می‌توانند خدمات به مشتری و همچنین به روزرسانی ردیابی و تحویل بسته را ارائه دهند. به نظر می‌رسد مشتریان این مراحل را تأیید می‌کنند. در واقع، طبق Accenture، 62٪ از مشتریان با برنامه‌های هوش مصنوعی پاسخ دهنده به سوالات به راحتی ارتباط برقرار می‌کنند.
اما برنامه‌ها در اینجا متوقف نمی‌شوند و هوش مصنوعی فرصت‌های بی حد و حصری در ساختارهای موجود را فراهم می‌کند. به عنوان مثال، راه‌اندازی یک نرم‌افزار واقعیت افزوده مجهز به هوش مصنوعی در یک انبار می‌تواند منجر به کاهش 40٪ خطاهای برداشت شود. علاوه بر این، شرکت‌های لجستیک به ویژه از مزیت‌های AI در چارچوب ارزیابی ریسک و پیش‌بینی، تمجید کرده‌اند.
محاسبات و الگوریتم‌های پیشرفته استفاده از داده‌های فزاینده را به روش‌های مختلف امکان‌پذیر کرده است. مانند پیش‌بینی تأخیر در تردد حمل بار، بهینه‌سازی زمان تحویل، محاسبات ظرفیت حمل و نقل یا بهینه‌سازی مسیر. بدون شک، هوش مصنوعی رویکردی جدید و هوشمندانه در تجزیه و تحلیل داده‌ها به وجود می‌آورد. مزایای آن واضح است: جدا از رضایت بیشتر مشتری، تدارکات ایمن‌تر، قابل اعتمادتر، سودآور و پایدار می‌شوند.
علاوه بر این، هوش مصنوعی اطمینان می‌دهد که هر مرحله می‌تواند دقیقاً متناسب با نیاز هر مشتری طراحی، محاسبه و سفارشی شود. از این نظر، استفاده از هوش مصنوعی در روند استفاده از منابع و شبکه‌های محلی می‌تواند سناریوی شخصی سازی انبوه را تشویق کند. به عنوان مثال، Autodesk ابزاری نرم‌افزاری را طراحی كرد كه به شما اجازه می‌دهد تا بر روی طرح‌های مختلف كار كنید، و فقط در عرض چند ساعت صدها الگو ایجاد می‌كند.
در حقیقت، معرفی چاپ سه بعدی با استفاده از هوش مصنوعی می‌تواند حمل و نقل را کاملاً دگرگون کند و انقلابی در صنعت از طریق تولید محلی کالاها و حذف انبارهای بزرگ ایجاد کند. شرکت‌هایی مانند DHL فعالانه در حال بحث در مورد این مسائل هستند.
با وضعیت فعلی بازار و تنوع فروشندگان هوش مصنوعی، اپراتورهای پست و بسته‌بندی می‌توانند به راحتی پروژه آزمایشی AI را شروع کنند. به عبارت دیگر، صرف هزینه برای پروژه‌های هوش مصنوعی آسان است، اما هنوز هم می‌توان از این طریق درآمد کسب کرد. به منظور استفاده بیشتر از سرمایه‌گذاری برای دستیابی به یک راه حل هوشمند مصنوعی، شرکت‌ها باید ارائه دهندگانی را انتخاب کنند که دارای سابقه اثبات شده نتایج در صنعت لحستیک بوده و یک جدول زمانی کوتاه برای اجرای پروژه داشته باشند.
یکی از این نمونه‌ها Transmetrics است که راه حل‌های بهینه‌سازی پیش‌بینی شده مبتنی بر هوش مصنوعی را منحصراً برای صنعت لجستیک ارائه می‌دهد. شرکت‌های پست و بسته‌بندی با اجرای محصول NetMetrics خود، که شامل ماژول‌های پاک سازی داده‌ها، پیش‌بینی تقاضا و برنامه‌ریزی پیش‌بینی می‌شود، فقط در مدت 3-6 ماه اولین مزایا را دریافت می‌کنند.
این نرم‌افزار همچنین به Speedy کمک کرد تا استفاده از ظرفیت خود را از 72 به 82 درصد افزایش دهد، خطوط غیرضروری را لغو کند و سیاست‌های قیمت‌گذاری خود را به شدت بهبود بخشد.
ربات‌ها به عنوان اپراتورهای انبار
هوش مصنوعی همزمان با پیشرفت در رباتیک همراه است. شرکت‌ها به طور فزاینده‌ای از ماشین آلات پیچیده برنامه‌ریزی شده در کالاهای انبار شده استفاده می‌کنند. اعتقاد بر این است که چنین ربات‌هایی می‌توانند کارایی مرکز پردازش انبار را تا سه برابر افزایش دهند.
یکی از شرکت‌های پیشگام توسعه رباتیک، شرکت Fizyr است که در مرکز نوآوری RoboValley در دلفت هلند مستقر است. این استارتاپ روی فناوری یادگیری عمیق برای رباتیک متمرکز است. به این ترتیب، فیزیر تصمیماتی مستقل در زمینه‌هایی مانند شناسایی، کنترل کیفیت، شمارش، جمع آوری و دستکاری کالاها در اختیار ماشین آلات قرار می‌دهد. ربات‌های برنامه‌ریزی شده از این طریق می‌توانند طیف وسیعی از وظایف را بر عهده بگیرند و آن‌ها را با سرعت زیادی اجرا کنند.
یکی دیگر از شرکت‌های اتوماسیون عملیات انبار، Locus Robotics مستقر در ماساچوست است. تخصص در زمینه رباتیک را می‌توان در سیستم پیچیده جمع آوری چند ربات آن‌ها مشاهده کرد که به طور مشترک در کنار انسان کار می‌کند. این فناوری به کارگران اجازه می‌دهد تعدادی از کارهای سنگین را کنار بگذارند و بهره‌وری خود را در جای دیگر مورد استفاده قرار دهند.
با این حال، بسیاری از راه حل‌های رباتیک دیگر وجود دارد که به شدت عملکرد انبار را بهبود می‌بخشد. Kiva آمازون، Alibaba’s Quicktron و GreyOrange تنها چند ربات انبار هستند که قابل ذکر است.
زمین، دریا، آسمان … اما بدون راننده
استفاده از وسایل نقلیه خودران همچنان یک موضوع داغ است. با پیشرفت بیشتر ایمنی در آینده، اتومبیل‌های بدون راننده به جاده‌ها خواهند رفت. طرفداران غالباً به بازدهی کارآیی اشاره می‌کنند که می‌تواند به ممنوعیت رانندگی 24 ساعته و سایر مقررات اعمال شده بر رانندگان انسانی حاصل شود.
دویچه پست، بخشی از گروه DHL، مطمئناً در این زمینه پیشگام است. وسیله نقلیه الکتریکی است که می‌توانند تا 150 کیلوگرم را در خدمات تحویل خود داشته باشند. حسگرها به دستگاه اجازه می‌دهند تا دقیقاً مسیر پستچیان را در کل جاده دنبال کند، در اطراف موانع حرکت کند یا در صورت لزوم متوقف شود. پروژه‌های مشابه نیز در سایر کشورهای اروپایی، از جمله نروژ و سوئیس آغاز شده است.
یکی دیگر از غول‌های صنعت، FedEx، اخیراً از راه‌اندازی Bot SameDay خبر داده است، دستگاهی برای کمک به خرده فروشان در پاسخ به نیاز روزافزون مصرف کننده برای تحویل سریع.
با این حال، شرکت‌هایی نیز وجود دارند که با استفاده از کامیون‌های بزرگ خودران، مانند Einride سوئد، حمل و نقل طولانی مدت را تغییر می‌دهند. این شرکت ادعا می‌کند که یک راه حل تدارکاتی ایمن، مقرون به صرفه و بدون آلاینده ارائه می‌دهد.
ظاهراً T-pod، اولین وسیله نقلیه حمل و نقل است که برای پیشرانه برقی خودران طراحی شده و صندلی راننده را کاملاً در اختیار گرفته است و همزمان یک کنترل از راه دور راحت نیز از طریق GPS، رادار و دوربین‌ها فعال می‌شود. T-pod با ظرفیت حداکثر 20 تن، نمایی از لجستیک طولانی مدت در آینده را به ما ارائه می‌دهد.
به امید پروژه‌های شرکت‌هایی مانند DB Schenker و Lidl و… از طرف دیگر، هواپیماهای بدون سرنشین پیشرفت بیشتری داشته اند. نه تنها کار با هواپیماهای بدون سرنشین نسبتاً آسان است، بلکه قادر به جلوگیری از ترافیک نیز هستند. به علاوه، هزینه تحویل هواپیماهای بدون سرنشین به طور متوسط 74 سنت است.
آمازون اولین تحویل هوایی خود را در دسامبر 2016 به پایان رساند و از آن زمان هواپیماهای بدون سرنشین را با اندازه، سرعت و ظرفیت‌های متفاوت آزمایش کرده است. پست اتریش از سال 2017 همین کار را انجام داده است.در حقیقت، تحویل در مکان‌های از راه دور یا مناطقی که قابلیت دسترسی کمتری دارند، کاربرد جالب توجهی از این روش حمل و نقل را به نمایش می‌گذارد.
اینترنت اشیا برای شفافیت
اینترنت اشیا (IOT) مکانیزم قدرتمندی است که توانایی تحت نظارت قرار دادن هر مرحله از مراحل لجستیک را دارد. انتظار می‌رود که این برنامه در آینده در مقیاس گسترده اجرا شود، زیرا شرکت‌های پست و بسته‌بندی احساس نیاز می‌کنند تا به تقاضای بیشتر مشتریان برای شفافیت و ردیابی پاسخ دهند.
سرویس پستی ایالات متحده در گزارش خود تخمین زده است که فقط با اجرای اینترنت اشیا برای نگهداری پیش‌بینی شده از وسایل نقلیه تحویل دهنده و ابزارهای مدیریت سوخت، می‌تواند سالانه 190 میلیون دلار صرفه جویی کند.
قرار دادن تمام اشیا فیزیکی درگیر در فرآیند برای تجزیه و تحلیل مداوم، به طور طبیعی حجم بی‌سابقه‌ای از اطلاعات را تولید می‌کند. دانش به دست آمده می‌تواند به روش‌های مختلفی نه تنها برای بهینه‌سازی بیشتر هر روش بلکه برای پاسخ‌گویی به خطرات نیز به کار رود.
سنسورهای قرار داده شده روی وسایل نقلیه تحویل می‌توانند ارزیابی کنند که آیا مسئله‌ای مانع از موفقیت در تحویل کالا شده است، در حالی که سنسورهای دما و رطوبت به طور مداوم تضمین کیفیت و عدم تداخل در بسته را تضمین می‌کنند. DHL می‌گوید پذیرش اینترنت اشیا به طور قابل توجهی باعث افزایش کارایی عملیاتی می‌شود در حالی است که IOT به عنوان یک شبکه ایمنی برای نقاط کور عمل می‌کند. در حقیقت، این شرکت با موفقیت یک رابط قدرتمند ایجاد کرده که از تمام عناصر موجود در محیط انبار، داده استخراج می‌کند.
اجرای صحیح و اتصال متقابل این توانایی را دارد که فناوری‌های فوق‌الذکر را به ابزارهای پیشرفته و قدرتمندی تبدیل کند که قصد دارند تحویل‌ها را بهینه و تسریع کنند.
اتصال تمام جنبه‌های فرآیند لجستیک در یک رابط کاملاً کاربردی، نقش‌های جدیدی را برای بسیاری از کارگران انسانی در پی دارد. آن‌ها بجای انجام وظایف، مجری و ناظر می‌شوند. به این ترتیب، شرکت‌ها می‌توانند به مهارت فردی بیشتر و بهره‌وری کلی دست یابند.
تهیه شده توسط دپارتمان تولید محتوای هلدینگ کاسپین | منبع: مرکز مطالعات و پژوهشهای لجستیکی
بدون دیدگاه